من عاشق پاييزم.اما تقويم من يه كم با تقويم رسمي فرق داره.پاييز براي من از نيمه شهريور شروع ميشه،از اون شب هايي كه كه سرِ باز كردن پنجره ؛دو دل ميشي .از اون صبح هايي كه نسيم سرصبحش باعث ميشه كه پتو رومحكم تر دور خودت بپيچي،پاييز از وقتي شروع ميشه كه زاويه تابش نور خورشيد مهربون تر ميشه و تا اخرهاي ابان ، فصل بهشت ادامه پيدا مي كنه .من متولد اذرم ولي از اذر خوشم نمي اد .اذر اسمونش دیگه بلند و دست نیافتنی نیست ،تیره و افسرده س و خیلی نزدیک ، اذر دیگه درخت های هزار رنگ نداره. درخت ها ن و مقاومت آخرین برگ هاشون غم انگیزه . . امروز از روزهای تیپیک اذر ماهه. منظره پشت پنجره اتاق کارم پر از درخت های بی برگ ، پر از برگهای پوسیده نم خورده ، پر از سبزهای زرد شده خشک شده که خیلی بلند شدن و بعد شکستن طوری که انگار سر روی شونه های هم گذاشتن و چشماشون بستن که نبینن و اشک می ریزن . هوا خیلی سرده و همه اینا به کنار ، حال دلم ، حال خودم وحال این روزام خوش نیست . در طول روز ممکنه احساسات مختلفی رو تجربه کنم ولی در نهایت منم و ناامیدی و دلشکستگی . حس می کنم هیچی ارزش نداره . و هیچ وقت هیچی قرار نیست درست بشه . برنامه می ریزم و به یه دونه ش هم عمل نمی کنم . روز به روز دارم بیشتر شبیه کسی می شم که ازش متنفرم . روز به روز دارم بیشتر از ارزوهام دور میشم . روز به روز دارم تنهاتر میشم و می ترسم از روزی که حتی خدا هم فراموشم کنه .
این روزا باید روزی هزار بار بنویسم : " دل قوی دار " دل قوی دار که به قول سهراب غصه نیز می گذرد .
روز ,، ,دل ,اذر ,كه ,خیلی ,قوی دار ,به روز ,روز به ,روز دارم ,پر از
درباره این سایت