شب ها داره برام كابوس ميشه.نيمه شب ميشه ومن هي سعي مي كنم بخوابم و هي خوابم نمي بره ،هزار بار گوشيمو چك مي كنم بعد بي خيال خوابيدن ميشم ميرم گير ميدم به يه چيزي تو اينستا مثلا فالووراي يه دوستي رو نگاه مي كنم و پروفايلاشونو چك مي كنم و به اين نتيجه ميرسم كه همه دارن خوشحال و خوشبخت زندگي ميكنن و دنيا چقدر با همشون مهربون بوده .من چي من كجاي دنيام .اون موقع كه اينا بادوست پسراشون لاو مي تركوندن خاطرات عاشقانه مي ساختن من گوشه تنهايم اشك مي ريختم يا خيال مي بافتم .الان كه اونا بيوهاشون پر از قلبه و پر از اسم ادمايي كه خوشبختيشون رو تكميل كردن من هم چنان پروفايل يه ادم رفته رو ،ادمي كه منو نخواسته ،ادمي كه خوشحال و خوشبخت داره زندگيشو ميكنه و حتي به من فكر هم نمي كنه چك مي كنم واز شدت ناميدي اشك ميريزم.اين عادلانه نيست .مگه من چي خواسته بودم ،مگه ارزوم چي بود جز اينكه ادمي بياد تو زندگيم كه دوسش داشته باشم و دوستم داشته باشه.اين تعبير روياهام بود؟اين استجابت دعاهام بود؟؟؟
مي ,كه ,كنم ,يه ,چي ,چك ,مي كنم ,چك مي ,خوشحال و ,،ادمي كه ,من چي
درباره این سایت